vrijdag 23 juli 2010

i-K en het Samenwonen: Besparen

Lief heeft zijn leven ingericht op groen, biologisch en bewust. Ik ook, dacht ik. Ik ben echter nog al vergeetachtig, dus hebben wij ruzie.
Ik ging namelijk naar mijn werk en vergat de kachel lager te zetten. Lief was hier niet van gecharmeerd en wil mij dit dan duidelijk maken door mij vermanend toe te spreken. Ik ben daar niet van gediend, ik ben geen drie! Maar, ik moest toegeven dat ik voortaan beter op zou kunnen letten.
Nu heeft het huis ook af en toe frisse lucht nodig, dus soms zet ik de ramen op een kiertje als ik weg ga. Omdat ik weet dat de verwarming als ik hem aan zet dan staat te branden als een malle had ik deze dus op de nacht-stand (15 graden) gezet en was weg gegaan. In de veronderstelling dat Lief het vast prettig zou vinden om in een fris huis thuis te komen.
Lief’s gezicht stond bij thuiskomst echter op onweer.
Dus ik benaderde hem al wat omzichtig ‘Leuke dag gehad?’ Maar Lief zat niet te wachten op een gezellig praatje.
‘Het is buiten wel wat kouder dan 15 graden he?’
‘Uh, ja, ik heb mijn handschoenen ook gewoon aan hoor!’
‘Dan heeft het dus weinig nut om de kachel op 15 graden te laten staan als je de ramen open zet!’
Oh kut….
Inmiddels denk ik dat ik alle fouten op het gebied van water en elektriciteit besparing wel heb gemaakt. En het zijn er een heleboel! De lichten aan laten staan als ik weg ga of niet in de betreffende ruimte ben, de koelkastdeur niet goed dichtdoen (volgens mij is de indeling van de koelkast gewoon fout, volgens Lief ligt het aan mij), en als ik onder de douche stap draai ik de ‘douche-coach’(een leuk woord voor een zandloper) om zodat ik niet te lang onder de douche sta.
Van de week kwam ik thuis en begon op de trap al mijn verhalen van de dag te vertellen. Het licht was aan, dus Lief was thuis. Er kwam echter geen reactie. Na ook alle kasten en zelfs het dak (Lief schijnt geregeld te denken dat hij daar een kijkje moet nemen) gecontroleerd te hebben moest ik concluderen dat hij niet thuis was.
Dus toen hij een uur later binnen kwam zeilen zei ik: “Ja, het licht was nog aan.”
Nu hebben wij ruzie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten