Hij stapte in zijn auto en haalde eens diep adem. Vervolgens liet hij zijn hand over zijn steeds kaler wordende kruin gaan en startte de kar.
Het was een vrij rustige dag geweest en dat ondanks zijn les voortplanting aan 3B. Alleen Jorn had dit keer een opmerking gemaakt. ‘Mensen moeten niet praten over dingen die ze toch niet in praktijk brengen.’ Wat wist hij daar nu van?
En het meidengroepje achterin had waarschijnlijk nog minder meegekregen van deze les dan van het vorige hoofdstuk waar zij allemaal een drie voor hadden. Maar goed, hij dacht dan ook niet dat zij geïnteresseerd waren in de theoretische kanten van hun praktijk ervaringen.
Verder waren er maar drie telefoongesprekken gevoerd en was de schade aan zijn lokaal beperkt gebleven tot een ruit uit de deur toen hij Steven de klas uitstuurde wegens het publiekelijk tonen van het besproken lichaamsdeel.
Hij had de dag in elk geval overleefd.
In het overleven van zijn avond had hij echter een hard hoofd. Zijn vrouw had hem, in haar eigen drang om er jong, hip en aantrekkelijk uit te zien, namelijk verwittigd om naar de sportschool te gaan. In de hoop dat zij dan snel het groenvoer dat hij nu iedere avond voorgeschoteld kreeg achterwege zou laten, had hij zich ingeschreven voor de les yoga.
En daar stond hij dan nu. In zijn sportbroek, tussen een stuk of twintig vrouwen. Overigens allemaal gekleed in een jogging-broek of legging, die zij netjes opvulden, zijn vrouw zou als hij het zo bekeek ook wel een lesje of twintig kunnen gebruiken. Daarop een t-shirtje of twee en een vest, voor de cooling-down. Hij had in de folder wel gelezen dat het werd aangeraden om ‘iets warms’ mee te nemen, maar hij had gedacht dat ze daar toch ook wel een verwarming hadden. Nu had hij het koud in zijn korte blauwe sportbroek die een jaar of tien geleden nog wel paste.
De uiterst flexibel en gespierde juf deed aan het andere eind van de zaal op hippe muziek een serie van bewegingen voor, vergezeld van aanwijzingen en benoemingen van spieren die hij zou moeten voelen bij het nadoen van de pasjes.
Hij voelde echter vooral schaamte.
Zo moesten zijn leerlingen zich voelen. Een aantal meter van je vandaan gebeurt iets waarvan je zou moeten snappen wat de bedoeling is, maar het nut gaat volledig aan je voorbij.
Alleen was hij hier semi-vrijwillig en moest hij dit leuk vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten